උදේම්ම මාර පරිප්පුව...

ඔන්න ඉතින් කන්දෙන් බැහැල බස් හොයද්දි තමයි තේරුණේ හැටන් වලට බස් ගියාට අපි හිටපු ලක්ශපානට බස් යන්නෙ හාව හද බලන විදියට කියල.. බස් එන්නෙ එපැත්තෙන් හවසට විතරලු.. එන එවා උදේම අයෙ යනවලු.. අපි ඉතින් කොහොමත් උදේම නැගිටල කැලේ බලල එනකොට බස් ගිහිල්ල.. ඉතින් අයෙ පලයල්ලකො දෙවෙනි දවසෙත් පයින්ම..

TIME WASTERS කියන ගරු නම්භු නාමය අරගෙන ඔන්න කස්ටිය ඩබල් එකේ බැස්ස ඩබල් කිව්වට එක එකා කඩවල් බඩ වැටි ගානෙ රින්ගල එද්දි ලාවට පරක්කු වෙල තිබුණ.


ඔහොම පයින්ම යන අතරේ තේ දළු අදින ලොරියක් නවත්තල ලිෆ්ට් පාරක් ඉල්ල ගත්තත් තේ දළුවලට වෙන හානිය තේරුම් ගත්ත ඩ්‍රයිවර් මහත්තය දෙවෙනි හොල්ට් එකෙන් අපිව ඩ්‍රොප් කරේ කුණු හරුපෙන් අපේ නඩේට බැණ නැවත් රිටන් එකේ එවැනි වචන ඇසීමට අකමැති උණ නිසාය.

ඔන්න ඉතින් නඩේ ගුරා අපිව කදු හෙල් දිගේ ශොට් කට් හොයමින් පයින්ම එක්ක ගියා යලුවගේ නැන්දලගෙ ගෙදරට. යන අතර මගදි එක එක විදියෙ පලතුරු කැමට ලැබුණ අතර එක තැනකදී කිරි බොතලයක් අරන් බීමට තරම් අපේ කස්ටිය සවුක්ය සම්පන්න විය (දොවාගත් කිරි බොතලයක් හොරෙන් ගෙන එක හුස්මට බී අවසන් කලාය)

පළතුරු කීවට අපට කන්න ලැබුනේ අඹ ගැට හා පේර ගැට කිහිමපයකි. ඒවා කඩා ගැනීමට පට්ට ගේමක් දුන්නේ පලාත ගැන දැනුමක් තිබුනේ නැති බැවිනි. හොර කම උණත් අහුවෙන විදියට කරන එක අපේ අයට ඒතරම් ලොකු ප්‍රොබ්ලම් එකක් නොවුනේ ඒ නිසාය.

ඔන්න ඔහොම යන අතරේ ජම නාරං ගහක් ගෙඩි 6 7ක් සමග තියෙන එක දැක්කම අපේ කස්ටියට පට්ට හැපිය. ගහ අයිති කාට ද කියා බලන්නේ අයිති කාරය පැමිණි විට නිසා කඩා ගන්න තුරු කිසිම කේස් එකක් උනේ නැත.

වදුරාගේ තියරිය අනුව කඩා ගන්න ගෙඩිය එතනම ඉද අහාරයට ගැනීම අපේද තියරිය විය. හේතුව තියෙන පෙරේත කම විනා වදුරාගෙන් පැවත එන නිසා නොවේ.

අමු ජම නාරන් කා කට සවුත්තු කර ගත් පසු ඉතුරු ගෙඩියෙන් football ගසමින් අපි නැවත පල්ලම් බහින්න පටන් ගත්තේය. කරුමය උරුම උනේ ඒ වෙලාවේය.

ගහේ අයිති කරුවන් දෙන්නෙක් AK 47 තුවක්කු දෙකක් කරේ එල්ලාගෙන අපිව නැවැත්තුවේය,.

කාපු ගෙඩිවලට නඩු නොදැමූ අතර football ගැසූ ගෙඩියට නඩුවක් වැටුනි. වදුරු තිරයරියට පින්සිද්ද වන්නට අපි ගෙඩි 7 8ක් කැමේ වැරැද්දට අසු වුනේ නැත.

ගහ අයිති වී තිබී ඇත්තේ අසල යුධ හමුදා මුර පොලකටය. අපේ වෙලාව හොදය බැනුම් ලාවට අසන අතරතුර වවුලෙක්ගේ පිට දමා ගෙඩිය කැඩීමෙන් නිදහස් විය.

ආමි එකේ අයියලා රොටේට් rotate කරන ආමි ලොරියක් අපි යන පැත්තට යන නිසා එකෙන් යා හැකි බව පසුව නඩු ඇසූ ආමි එකේ කොලු ගැටව් දෙන්නා කීම නිසා අපේ හොරා කැම එතනින් ඉවර විය.

ලොරියේ ගමන

ලොරිය වටේ මුර සේවාවල හිටපු ආමි කොල්ලන්ට උදේ කැම බෙදන්න යන එකකි. පරිප්පු සමග බත් පැකට් උදේ කැමට මැxa කැමකි.

ඒ උත්තමයො අපිට කැම දුන්නේ නැත.
අපි අමුතුවෙන් කවෘත් දෙනකන් බල සිටින වැදගත් කොලු පිරිසක්ද නොවෙ. පරිප්පු හා බත් සම්බොල තියෙන බව දැන ගත්තේ වෙන විදියකිනි. වචන රචන කරපු අපි කැම පැකට් 6 7කට හොරෙන් වැඩේ දී හොල්ට් එකට කලින් ලිෆ්ට් එකට බායි කිව්වේය. ගෙවල් ගාවටම ලිෆ්ට් එක ගෙන කැමවල අඩුවට ගමේ ජනතාවට ගුටි ඉල්ලා දීමට අපි කැමති වූයේ නැත.

ඔන්න අපි එදා 11 විතර වෙනකොට නැවත නැන්දාගේ ගෙදරට වැඩම කරාය.

ඊලග කොටස මතක් උන වෙලාවක ලියමු.
........ READ FULL | ලිපියේ ඉතිරිය කියවන්න...

ඔන්න අපි ලැස්තී දෙවෙනි දවසට....

අපි ප්ලැන් කරේ නල්ලතන්නිය හරහා සිරීපාදෙ නගින්න.. කොහොමත් සිරීපාදෙ නගින්නෙ හවස් වෙලා නිසා අපෙ එවුන් ඉබාගාතෙ ගම වටේ කරක් ගහන්න ගත්ත.. අපි හිටියෙ සිල්වගෙ නැන්දලගෙ ගෙදරනෙ.. එහෙ ඔය දවස් ටිකෙ හිටියෙ නැන්දගෙ දුවගෙ මහත්තය අයිය විතරයි. ඉතින් පොරත් අපිට මාර සප් එකක් දුන්න.. නැන්දල හිටියනම් පොඩ්ඩක් ධමනය වෙලා ඉන්න ඔනනෙ..

එහේ හැම ගෙදරම මොනව හරි වවල තියෙනව. එලවළු පළතුරු වලින් අඩුවක් නැහැ... කිතුල් ගස් එහෙම තියෙන නිසා අපේ කස්ටිය ගහේ බඩු හොයාගෙන රට වටේ කරක් ගහනව. තව උන් දෙන්නෙක් කිතුල් හකුරු හොයගෙන රවුමෙ යනව. මම නැග්ග පැණි දොඩම් ගහකට නැගල ඒ ගහ සුද්ද කරා.. පස්සෙ බලද්දි.. පැණි කිව්වට පැණි තිබිල තියෙන්නෙ දොඩම් මල්වල විතරයි.. අමාරුවෙන් ගෙඩියක් කැවට එවා ඇබුල් දොඩම්..

ඔන්න ඔහොම ඉදල අපි සෙට් උනා සිරීපාදෙ තරණය කරන්න.. මොකද මේක මගේ පළවෙනි පාර.. බස් එක යන වෙලාව අපි දැනගෙන හිටියත් වෙලාවට වැඩ කරන නිසා බස් එක ගිහිල්ල පැය බාගෙකට විතර පස්සෙ අපි පාරට ආව.. අපේ පැත්තෙනම් පරට බැස්සගමන් බස් කරයො අපිව වඩගෙන එක්ක යනවනෙ.. ඔච්චර පරක්කු වෙලා ඇවිල්ලත් අපෙ දෙන්නෙක් අයෙ මාරු උණා කොහෙටද යන්න ඔන කියල.. උන්ට රා පොට් එකක් අහුවෙලා ද කොහෙද...

ඉට පස්සෙ පැල් කවි, පතල් කවි, කිය කිය අවා පයින්ම යමු කියල.. කියපු විදියට 20km වගෙ තිබුන ගමනට.. අපි යනවිදියට කොහොමත් පහුවදා වෙද්දි සිරීපාදෙ නගින්න තිබුන..

ඔහොම කැලේ බල බල තේ වතු පහු කරන් යනකොට පැය දෙකකට වරක් යන දෙවෙනි බස් එක අපිව හොයාගෙන ආව හැබැයි එක යන්නෙත් මගට.. කොහොම හරි ඉතින් යමුකො කියල නැගල මගට ගිහිල්ල.. ඉතුරු ටික පයින් ගියා..

අපි ඉතින් අමාරුවෙන් බඩගාගෙන සිරීපාදෙ නැග්ග... නගින අතර තුර ඉතින් ඉදිකටු පනෙ ඉදිකටු එහෙම ඇනල ගියේ.. අතර මගදි වෙච්ච සමහර දෙවල් කියන එක සදාචාර සම්පන්න නැති නිසා ලියන්නෙ නැහැ අනික සිරීපාදෙනෙ නගින්නෙ..

යද්දි සීත ගගුලෙන් නාන්න එහෙම අපි ඇබරුණේ නැහැ.. හීරො ලගෙ role එක රගපාද්දි ඔවට ඇබරෙනවද.. පස්සෙනෙ දන්නෙ උඩට ගියාම කකුල් හිටන් වෙව්ලන්න ගන්න බව,, මොන සිරීපාදෙද උඩට ගියා විතරයි කස්ටික ඔක්කොම මරු උණා හරියට principal ව දැකල දුවනව වගෙ.. ආපු ඒම ඇවිල්ල අයෙ නතර උණේ මග තිබුන අම්බලමක.. මොඩකමට බෙහෙත් නැහැනෙ.. සීත ගගුලෙ උඩ පැන පැන නාල ඇස්වලින් කදුලු පනින්න සීතල අල්ලල බැස්ස... එතනදිත් ඉතින් පොඩි පොඩි ජරා වැඩ කරා.. කවෘ හරි පින්වතෙක් දර ගොඩක් ගෙනල්ල දාල තිබුන කඩෙක දර වෙන්න ඔන.. අපි ඉතින් අපේ අම්බලමෙ තිබුන දර අපේනෙ කියල ඔක්කොම පුච්චල අලු කරල දැම්ම.. සීතලෙනෙ හිටියෙ..

අපේ කට්ටිය හරි දක්ශයි අනුන්ව අන්දන්න.. බොරු කියල.. දක්ශතාවය තියෙන උදවිය අහල පහල තිබුන පොඩි කඩවල් වලින් තේ එහෙම බීල හැලප කාල බොරු කිලො ගනන් වලින් ගාන බේරල ආව.. එළිවෙන්න කිට්ටු කරල අයෙ ඔක්කොමල පල්ලම් බැස්සෙ අපරාදෙ සිරීපාදෙ අවට වැඩක් උණේ නැහැ කියන දුකෙන්...

3 වෙනි කොටසින් හමුවෙමු..

*************************************** ........ READ FULL | ලිපියේ ඉතිරිය කියවන්න...